سی ام

از هشام بن سالم ، از امام صادق علیه السلام که فرمود:

خدای عزوجل می فرماید : هر که به یاد من باشد و خواسته خودش را فراموش کند ، من برتر از آنچه به دیگر نیاز خواهان می دهم ، به او عطا می کنم.

اصول کافی / ج 2 / ص 501 / باب الاشتغال بذکر الله / حدیث 1

بیست و نهم

از حسن بن جهم که گفت : شنیدم امام رضا علیه السلام می فرماید :

مردی از بنی اسرائیل چهل سال خدا را عبادت کرد ، پس قربانی ای به درگاه خدا برد ، اما پذیرفته نشد. با خودش گفت : ای نفس ! جز از تو به من نمی رسد و گناه ، گناه تو است. در این وقت ، خدای تعالی به او وحی فرستاد که : اینکه خود را سرزنش نمودی ، از عبادت چهل سالت برتر و با فضیلت تر بود.

اصول کافی / ج 2 / ص 73 / باب الاعتراف بالتقصیر / حدیث 3

بیست و هشتم

میسر بن عبدالعزیز گوید : امام صادق علیه السلام به من فرمود :

ای میسر ! دعا کن و مگو کار گذشته و همه چیز مقدر شده است. نزد خدای عزوجل مقام و منزلتی است که به درخواست و دعا به آن نتوان رسید و اگر بنده ای دهانش را ببندد و نیاز نخواهد ، چیزی به او داده نشود ، بخواهد تا بدهند. ای میسر ! هیچ دری کوبیده نشود مگر اینکه امید باز شدنش باشد.

اصول کافی / ج 2 / ص 466 / باب فضل الدعاء و ... / حدیث 3

بیست و هفتم

امیرالمؤمنین علیه السلام بارها می فرمود :

جان هایتان را با حکمت های تازه طراوت بخشید که جان ها نیز مثل بدن ها خسته و ملول می شوند.

اصول کافی / ج 1 / ص 48 / باب النّوادر / حدیث 1

بیست و ششم

از اصبغ بن نباته که گفت : امیرمؤمنان علیه السلام فرمود :

بنده مزه ایمان را نمی چشد تا اینکه دروغ را ، چه شوخی باشد و چه جدی ، ترک نماید.

اصول کافی / ج 2 / ص 340 / باب الکذب / حدیث 11

بیست و پنجم

از ابوجمیله ، در حدیث مرفوع ، از امام باقر علیه السلام که فرمود :

خداوند دشمن می دارد دشنام گوی دشنام جوی را.

اصول کافی / ج 2 / ص 324 / باب البذاء / حدیث 4

بیست و چهارم

از امام رضا علیه السلام که فرمود :

یک دعای سری و پنهانی بنده، برابر است با هفتاد دعای آشکار.

اصول کافی / ج 2 / ص 476 / باب اخفاءالدعاء / حدیث 1

بیست و سوم

از عباد بن صهیب از امام صادق علیه السلام که فرمود :

خدای عزوجل فرماید : هرگاه کسی که مرا می شناسد نافرمانی ام کند ، کسی را بر او مسلط نمایم که مرا نشناسد.

اصول کافی / ج 2 / ص 276 / باب الذنوب / حدیث 30

بیست و دوم

از زراره و محمد بن مسلم از امام صادق علیه السلام که فرمود :

دورترین حالت بنده از خدای عزوجل وقتی است که جز شکم و شهوت برایش مهم نباشد.

اصول کافی / ج 2 / ص 319 / باب حب الدنیا و حرص علیها / حدیث 14

بیست و یکم

از هشام بن سالم از ابوحمزه ثمالی که گفت :

علی بن حسین علیه السلام فرمود : شگفتا از انسان خودبزرگ بین فخرفروشی که دیروز نطفه ای بوده و فردا مرداری خواهد شد.

اصول کافی / ج 2 / ص 328 / باب فخر و الکبر / حدیث 1

بیستم

از محمد بن مسلم ، یا حلبی ، از امام صادق علیه السلام که فرمود :

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : در پی لغزش های مؤمنین مباشید ، زیرا هر که خداوند از او عیب جویی کند ، رسوایش می سازد ، اگر چه در خانه اش باشد.

اصول کافی / ج 2 / ص 355 / باب من طلب عثرات ... / حدیث 5

نوزدهم

از جابر ، از امام صادق علیه السلام که فرمود :

مردی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و گفت : ای رسول خدا ! من خیلی علاقه مند و مشتاق جهادم . فرمود : پس در راه خدا جهاد کن که اگر کشته شوی ، زنده ای و نزد خدا روزی می خوری و اگر بمیری پاداش تو بر خدا است و اگر بازگردی ، از گناهانت برگشته ای همچون روز به دنیا آمدنت. مرد گفت : ای رسول خدا صلی الله علیه و آله اما من پدر و مادر پیری دارم که به من انس گرفته اند و به جهاد رفتن من برایشان سخت است .

رسول خدا فرمود : در این صورت ، با پدر و مادرت باش. به خدایی که جانم در دست اوست ، یک شبانه روز مأنوس و همدم بودن آن ها با تو ، از یک سال جهاد ، بهتر و برتر است.

اصول کافی / ج 2 / ص 160 / باب البر بالوالدین / حدیث 10

هجدهم

از جابر که گفت : شنیدم مردی به امام صادق علیه السلام می گوید :

پدر و مادری دارم که با شما مخالف اند. و امام علیه السلام فرمود : به آن ها نیکی کن ، همچنان که به مسلمانان پیرو ما نیکی می کنی.

اصول کافی / ج 2 / ص 162 / باب البر بالوالدین / حدیث 14

هفدهم

از امام صادق علیه السلام که فرمود :

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : حواریون به عیسی - روح خدا - گفتند :

با که بنشینیم ؟ عیسی علیه السلام گفت : کسی که دیدارش شما را به یاد خدا اندازد و سخنش به علم شما بیفزاید و کارش ، شما را به آخرت راغب گرداند.

اصول کافی / ج 1 / ص 39 / کتاب فضل العلم / باب مجالسة العلماء / حدیث 3

شانزدهم

از عبدالله بن سنان ، از امام صادق علیه السلام که فرمود :

بداخلاقی ، عمل را تباه می کند ، همچنان که سرکه عسل را .

اصول کافی / ج 2 / ص 321 / باب سوءالخلق / حدیث 1

پانزدهم

از امام صادق علیه السلام که فرمود:

خنده مؤمن ، تبسم و لبخند است.

اصول کافی / ج 2 / ص 664 / باب الدعابة و ضحک / حدیث 5

چهاردهم

از عبید بن زراره که گفت : شنیدم امام صادق علیه السلام می فرماید :

جایگاه مؤمن نزد خدای عزّوجلّ برترین جایگاه است - و این جمله را سه بار فرمودند - چرا که گاه بنده ای را خداوند به گرفتاری مبتلا می سازد و می آزماید و آنگاه جانش را عضو به عضو از پیکرش بیرون می کشد ، در حالی که وی بر این پیشامد خداوند را حمد و ستایش می گوید. (و زبان به شکایت نمی گشاید.)

اصول کافی / ج 2 / ص 254 / باب شدة ابتلاء المؤمن / حدیث 13