منم سلام

بالاخره سکوت طولانی اینجا باید جایی بشکند ، از هرچه بتوان رد شد و نادیده گرفت ، از محرم دیگر نمی شود گذشت .

پس بسم الله ...

اگر چه مثل محرّم نمی شوم هرگز،

جدا ز حلقه ماتم نمی شوم هرگز

مرا ببخش، مرا چون که خوب می دانم

که توبه کردم و آدم نمی شوم هرگز

اسیر جاذبه حسن یوسف یاسم،

که محو در گل مریم نمی شوم هرگز

گناهکارم و، امّا بدون اذن شما

نصیب خشم جهنم نمی شوم هرگز

نمی فرات بیاور، چرا که من قانع

به سلسبیل و به زمزم نمی شوم هرگز

قسم به قلب سپیدت سیاهپوش کسی،

به جز شهید محرم نمی شوم هرگز

به جان عشق قسم، غیر چارده معصوم

به پای هیچ کسی خم نمی شوم هرگز

برای ما محرم هم مثل ماه رمضان ، ماه توبه و بازگشت است.

ماهی است که خودمان را با امتحان عاشورا محک بزنیم و بفهمیم که چند مرده حلاجیم.

بچه تر که بودیم وقتی می پرسیدند اگر روز عاشورا حضور داشتید با حسین بودید یا یزید؟ سریع جواب می دادیم خب معلوم است حتماً با امام حسین ، اما حالا دیگر اصلاً مطمئن نیستیم ...